Om westernfilmar

Når nokon nemner ordet western eller westernfilm er det fleire bilde som dukkar opp i hovudet mitt. Eg tenkjer med ein gong cowboyar, hestar, skyting, amerika, cowboykultur, "westernmusikk", drama, barar, drikking, lettkledde damer og generellt - det ville vesten. 

Westernfilmar er i dag ein eigen sjanger innanfor filmindustrien, og dei er kjenneteikna av stikkord som dei ovanfor. Du skjønnar med ein gong du tek til å sjå ein film, om dette er ein westernfilm eller ikkje. Dette er fordi særtrekka er såpass markante. 

Det viktigaste innhaldet i ein westernfilm er nok likevel cowboyar. Cowboyar som kjempar om eitt eller anna, som skal ta kvarandre. Handlinga er som regel lagt til ein eller annan gong på 1800-talet og ikkje minst - til Amerika. 

Ein ganske ny westernfilm, som kom i 2008, er Appaloosa. Her møter vi sherriffar, revolvermenn og nedstøva byar - det som høyrer med, altså. Sjølvsagt er det nokon som ikkje spelar heilt etter reglane når dei skal redde det eine og det andre og det heile toppar seg når det kjem ei ung og vakker enke inn i bildet.

Ein klassikar frå 1966 derimot, er The good, the bad and the ugly. Om ein samanliknar dei to filmane, trur eg ein finn ganske mange fellestrekk ved dei. Dei er begge westernfilmar. The good, the bad and the ugly inneheld òg fredlause revolvermenn, action og sherriffar. Pengar er òg med i bildet. Filmen avsluttar med ein revolverkamp ein seint vil gløyme, i følgje wikipedia sin artikkel.

Bilde

World Press Photo

Desse to gripande bilda er henta frå World Press Photo. På det fyrste er det noko med mannen og det uttrykket han har. Det fortel ei historie om det han har opplevd og mista. Ikkje minst sit eg att med fryktleg mange spørsmål etter å ha sett det. Kva har skjedd? Kvifor er han heilt åleine og kvifor er det så tomt? Kven si jakke er det? I tillegg er det veldig godt komponert og redigert. Det ser fryktleg "stille" ut, men samtidig står mannen midt i bildet og skrik av full hals og tek all merksemd.

Det andre bildet fortel òg ei historie. Dei to personane som blir skilt frå kvarandre med makt er tydleg glade i kvarandre. Hendene mot kvarandre på ruta viser det. Også her sit eg att med mange spørsmål. Kven er dei to personane? Kvifor blir jenta, som tydleg har gråte, frakta vekk i ein bil? Kva har skjedd? Ligg det forbode kjærleik bak? Jenta har òg eit uttrykk som fortel så mykje at eg ikkje heilt klarar å tolke det.

Jens, Jonas og Twitter

Det nærmar seg stortingval 2009. Politikarane debatterer etter tur og skrålar i munnen på kvarandre. Masar om skattekutt, miljøkrise og deira visjon. Den nye kanalen ut til folket er Internett. Det er der folk er og det er der folk ser dei. Facebook og Twitter er to av hovudarenaene i den nye valkampen. Jens og Jonas til dømes, dei twitrar. 

Dagbladet skreiv i går ein artikkel med tittelen "Gi Jens et twitterkurs, Jonas!". Dei skriv om dei to ap-politikarane sin bruk av nettstaden og påpeikar at Jonas har posta fleire oppdateringar på si første veke enn det Jens har gjort sidan april. Jonas er med andre ord inne dagleg, gjerne fleire gongar.

"I debatt med meg i går sa Siv Jensen at ekteskapsloven er naturstridig. Men Frp er for aktiv dødshjelp. Det mener jeg er naturstridig." Dette posta Jonas i går. Politikarane brukar Twitter for å fortelje kvar dei står i forhold til ulike saker og ikkje minst for å gje folk kjensla av at dei er der dei er, at dei er akkurat som vanlege folk. Jonas til dømes, svarar folk på alle moglege spørsmål. Jens derimot, er, som Dagbladet skreiv, noko mindre aktiv og svarar ikkje folk på same måten. Om denne personifiseringa av politikken skapar meir interesse blant folket er uvisst for meg, eg lurar heller på kva neste trekk er. Realityshow? 

Bilde